توضیحاتی در مورد بيسکويت کراکر ساده لاکچری وزن 222 گرم
کراکر هم مانند دیگر بیسکوییتها از آرد غلات، بهویژه آرد گندم، تهیه میشود. اما تفاوت آن در این است که بیش از هر بیسکوییت دیگری، ترد و شکننده است و حتی میتوان آن را در زمره نانها دستهبندی کرد. میتوان گفت که اشکال اولیه کراکر از نانهای مسطحی همچون لواش، فطیر، پیتا و هر نان ترد دیگری الهام گرفته شدهاند. از همین رو کراکر را مانند نان، همراه با پنیر، مربا، عسل، کرهی بادامزمینی و… به عنوان میانوعده مصرف میکنند.تخمیر مهمترین مرحله در فرآیند تولید کراکرها و خصیصه اصلی آنهاست. مخمر به دو دلیل در مواد اولیه کراکر به کار میرود؛ ۱- به منظور تولید دیاکسید کربن که باعث ایجاد تخلخل و تردی محصول خواهد شد. ۲- تأثیرگذاری آن روی گلوتن، طعم مطلوبی پدید میآورد.
تاریخچه کراکر
گفته میشود که اولین کراکر در سال ۱۷۹۲ میلادی پخته شد. «جان پیرسون» که یک نانوای اهل ماسوچست بود، قصد داشت یک نان نازک و باریک بپزد که ماندگاری بالایی داشته باشد تا دریانوردان بتوانند در زمانهای طولانیِ دور از خانه از آن استفاده کنند. او با ترکیب آرد و آب یک نان ساده پخت و برای افزایش ماندگاری، به آن نمک اضافه کرد. محصول نهایی، یک موفقیت بزرگ برای ملوانان بود و به همین دلیل آن را «نان ملوانی» نامیدند. نانواییِ جان بیش از یک قرن به تولید این نانها ادامه داد.اما لحظه انقلابی در تاریچهی کراکر زمانی بود که «جوشیا بنت»، یک نانوای دیگر اهل ماساچوست، بیسکوییتهای درون فرِ آجری خود را فراموش کرد و ناگهان با صدایی شبیه به انفجارِ ترقه (cracker) بهخود آمد. این اتفاق در سال ۱۸۰۱، الهامبخشِ نامگذاریِ کراکر بود.جوشیا افراد را متقاعد کرد که این بیسکوییتها، میانوعدههای مناسبی هستند و در سال ۱۸۱۰، توانست این محصول را در بوستون گسترش دهد. رفتهرفته کراکر فراگیر شد و جوشیا بنت، بنگاه خود را به شرکت ملی بیسکوییت آمریکا فروخت.
انواع کراکر
از آنجایی که آرد و آب تنها مواد اولیه پایهای کراکر هستند، برای تنوع بخشیدن به طعم آن از افزودنیهایی مثل سبزیجات، پنیر، بذرها و… استفاده میشود. این افزودنیها را یا با خمیر اولیه ترکیب میکنند و یا هنگام قرار دادن در فر، روی آن میپاشند.
